خبرگزاری فارس ـ سجاد اسلامیان: فیلم «محمد(ص)» مجید مجیدی از سه ـ چهار سال پیش که کلید خورد به تناوب تحت حملات رسانهای در کشورهای عربی و اسلامی قرار میگرفت تا شاید هم ایرانهراسی و هم شیعههراسی هر روز بیشتر شود.
خبرگزاری فارس ـ سجاد اسلامیان: فیلم «محمد(ص)» مجید مجیدی از سه ـ چهار سال پیش که کلید خورد به تناوب تحت حملات رسانهای در کشورهای عربی و اسلامی قرار میگرفت تا شاید هم ایرانهراسی و هم شیعههراسی هر روز بیشتر شود.
1.عباس کشاورز شکری2.محسن بیات3.خاطره بخشنده
1استادیار علوم سیاسی دانشگاه شاهد | |
2دکتری روابط بینالملل دانشگاه تهران | |
3کارشناسارشد مطالعات اروپا، دانشگاه علامه طباطبایی |
چکیده ایران با وجود داشتن ارزشها و انگارههای فرهنگی مشترک با دیگر کشورهای خاورمیانه، در دیپلماسی فرهنگی در این منطقه ضعفها و چالشهایی دارد. ایرانهراسی و شیعههراسی تبلیغشده در کشورهای خاورمیانه، دو چالش مهم کارآمدی دیپلماسی ایران در این منطقه هستند. این مقاله با توجه به گسترش ابزارهای ارتباطی بین مردم و جوامع، همچنین تحول معنا و مفهوم دیپلماسی استدلال میکند که دیپلماسی فرهنگی نیازمند ابزارهای نوین غیررسمی، عمومی و فراگیر است که مخاطب آنها بیشتر، مردم کشورهای خاورمیانه (و نه دولتهای آنها) باشند. استفاده از رسانههای جمعی و دیپلماسی عمومی، سایبر دیپلماسی، زبان فارسی، شیوههای نمادسازی و تصویرسازی مشترک مهمترین روشها و ابزارهای نوینی هستند که برای افزایش کارآمدی دیپلماسی فرهنگی ایران پیشنهاد شدهاند.
چکیده:
در میان انواع دیپلماسی نوین اعم از دیپلماسی عمومی، دیپلماسی
رسانه ای و دیپلماسی آموزش، دیپلماسی فرهنگی از اهمیت ویژه ای برخوردار
است. دیپلماسی فرهنگی به کشورها اجازه می دهد که با استناد به عناصر کلیدی و
نفوذ دولتهای خود، به طور مستقیم با مخاطبان خارجی، به انضمام مردم معمولی
و رهبران افکار، در ارتباط باشند. نفوذ بر روی توده های خارجی و آوردن
آنها به صحنه بین المللی، به منظور فراهم آوردن فشار موثر به دولتهای آنها،
در نظر گرفته می شود. در این راستا، سوال اساسی این پژوهش اینست که چرا
دولتها اطلاعات و ارزشهای فرهنگی خود را در جامعه بین الملل منتشر می کنند و
این که چرا آنها معتقدند که در صورت محقق شدن چنین امری، به منافع ملی خود
دست خواهند یافت؟
مقاله پژوهشی حاضر ضمن بررسی جایگاه دیپلماسی فرهنگی
در میان انواع دیپلماسی نوین، به بررسی مدیریت دیپلماسی فرهنگی در کشورهای
مختلف به منظور تامین منافع ملی مورد هدف این کشورها می پردازد.
دکتر محمدحسن خانی
استادیار و مدیر گروه روابط بینالملل دانشگاه امام صادق(ع)
چکیده: نیل به مقاصد سیاسی، امنیتی و اقتصادی همواره از مهمترین اهداف کشورها در تدوین و اعمال سیاست خارجیشان بوده است. برای تحصیل این مقاصد کشورها عمدتاً و به طور سنتی نوعی دیپلماسی مبتنی بر رویکردها و ابزارهای سیاسی، نظامی و اقتصادی را در پیش میگیرند؛ با این همه، در سالهای نیمۀ دوم قرن بیستم رویکردهای نسبتاً جدیدی در دیپلماسی مطرح شد که توجه افزونتر و تأکید بیشتر بر راهکارها و ابزارهای فرهنگی را به مسئولان و طراحان سیاست خارجی توصیه میکرد. این مقاله بر آن است تا با تبیین مبانی این رویکرد و ضمن استناد به شواهد تاریخی و نمونههای عملی به مطالعۀ این پدیدۀ نسبتاً جدید در عرصۀ سیاست خارجی و روابط بینالملل بپردازد و در این راستا، ابعاد گوناگون رابطۀ میان فرهنگ و دیپلماسی را به بحث گذارد. در این مقاله همچنین، چگونگی تأثیرگذاری عوامل فرهنگی بر دیپلماسی در دو سطح «طراحی» و «اجرا» بررسی شده و سپس، چگونگی استفادة مؤثر از «قدرت نرم» در پیشبرد دیپلماسی توسط کشورها تجزیه و تحلیل خواهد شد.
کلیدواژه: فرهنگ، دیپلماسی، سیاست خارجی، روابط بینالملل، قدرت نرم